Voor iedereen die het nog niet gehoord heeft, we gaan er aan met z’n allen. Waarom? Nou, gewoon, omdat we weer een reden hebben gevonden om daar bang voor te zijn. Hoe? Superdodelijk virus? Onstopbare komeet? Nucleaire oorlog? Einde der tijden voorspeld door een reeds uitgestorven volk? Neen. Geen van deze coole vormen van menselijke ondergang worden ons fataal, nee het is de maan die ons de das om gaat doen. Onze dichtstbijzijnde buurman in de ruimte schurkt namelijk nog eens lekker tegen ons aan. Een lunair perigeum om maar even wetenschappelijk te doen. Nou gaat de maan ons niet rammen ofzo, je kunt niet over een maand van de Mount Everest door lopen naar de zee der stilte, maar toch is er reden voor alarm want het notoire hemellichaam komt op een afstand van slechts 356.577 kilometer van moeder aarde te staan. En laten we eerlijk zijn, da’s niks.
Wat kunnen we verwachten? Waar gaan we het slachtoffer van worden? Volgens een grote groep mensen krijgen we te maken met aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, extreem weer, overstromingen en nog veel ander rampspoed en ellende. De experts echter verwachten wat minder spektakel. Lagere ebstanden en hogere vloedstanden. En verder? Dieren ondervinden er misschien nog hinder van, maar die zijn wel wat gewend na al die tijd met ons op één planeet.
Vanwaar dan die paniek? Simpel. We kunnen er niets aan doen. Dreigementen richting de maan halen niets uit. Die gaat er niet anders van doen. Vroeger zouden we met zijn allen gaan zitten bidden. Klaar, niet meer ons probleem als er nu toch wat fout gaat moest het zo zijn. Maar in bidden geloven we over het algemeen niet meer, hoeft ook niet, voor al onze problemen is immers een oplossing. Zijn we ziek? Dokter. Auto kapot? Garage. En ga zo maar door. We zijn er zo aan gewend geraakt dat alles vanzelfsprekend goed komt, dat we niet meer in staat zijn om te gaan met onzekerheid. We kunnen er niet meer tegen om iets niet onder controle te hebben. Kijk maar naar de afgelopen winters. Beetje meer sneeuw dan normaal en de paniek sloeg toe. In Scandinavië werden onze journaals vertaald en uitgezonden als komedie. Maarja, daar hadden ze alles ook onder controle.
Moeten we nu dus gaan vrezen voor onze geliefde levens? Denk het niet. We moeten gewoon leren leven met het feit dat we niet over alles de controle hebben. En als dat echt niet werkt misschien maar weer eens een lekker ouderwets schietgebed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten